Berkinler için tematik sözlük… ’16 Haziran’dan ‘Halkın Adaleti’ne…

16 Haziran

Türkiye proletaryasının bu toprakların ilk işçi ayaklanmasını yarattığı günlerin ikincisi (1970)
Berkin Elvan’ın başından vurulduğu gün (2013)

12 Mart

Kontrgerillanın Gazi’de yaptığı katliama on binlerce kişinin isyanla yanı verdiği gün (1995)
Berkin Elvan’ın yüz binlerce halk tarafından toprağa verildiği gün (2014)

Berkin Elvan 15-16 Haziran ve 12 Mart Gazi’den Gezi’ye kurulan kutsal köprüdür.

16 Haziran’da vuruldu, 12 Mart’ta uğurluyoruz.

Tarih devrime göz kırpıyor, el sallayalım…

Yürümek

ODTÜ’lüler 10 bin kişiyle Kızılay’a yürüdü.
Okmeydanı, kapılarına bir ekmek asılı evlerin önünden yürüdü.
Liseliler yürüdü, tüzel okullar yürüdü, belki tarihleri boyunca ilk kez bu kitlesellikte özel okullar yürüdü.
NTV binasının önüne doğru tek başına bir adam yürüdü.
Berkin’in arkadaşları fotoğrafını basmak için para almayan kırtasiyelerden çıkıp sokağa yürüdü.
Bir TOMA kalabalığın üzerine yürüdü.

Herkes kendi meşrebince yürür.

Kimi insanlığına, kimi cehennemine…

Keça Kurdan

Bir Kürt halayı. “Kürt kızı” anlamına gelir ve kadınları erkeklerle birlikte kavgaya çağırır.

Berkin yukarıdaki videoda Grup Yorum’un söylediği bu ezgiyle halay çekiyor.

İyi bakın bu halaya, söylenen şarkıya, birleşen omuzlara.

Bu halay Kürtlerin ve Türklerin,
Bu halay kadınların ve erkeklerin,
Bu halay mavi yakalıların ve beyaz yakalıların,
Bu halay devrimin halayı.

Tüm sanat tarihi bu kadar yüklü bir politik imge üretememiştir.

Çocuk

Hukuk belgelerine bakarsak 18 yaşın altında, reşit olmamış birey. Halkların tarihine bakarsak yalnızca birey. 16 yaşında işkenceye direnen, 18 yaşında bir şehir gerilla birliğine komuta eden “çocuk”lar gördü bu tarih.

Bir başka anlama göre bir anne ve babanın dünyaya getirdiği insandır çocuk. Ama Berkin hepimizin çocuğu oldu, okul arkadaşlarının, ondan küçük kardeşlerinin bile, yeniden dirilttiği bir halkın çocuğu…

“Bir ülke evlat acısı çektik.”

Uğur Kaymaz, Doğan Teybaba

Kürdistan’ın Berkinleri (ya da Berkin, İstanbul’un Uğur’u ve Doğan’ı).

Uğur Kaymaz 12’sinde Kızıltepe’de, Doğan Teybaba 13′ünde Silopi’de, Berkin Elvan 14′ünde, Okmeydanı’nda vuruldu. İsyanın ve serhıldanın şehitleri oldular.

Biraz da onları yüz binlerle uğurlamaya gidemediğimiz için, adlarını kolay unuttuğumuz için Berkin’in cenazesine gittik. Şimdi yüz milyon olsak acımız hafiflemez.

Sonra soruyor diktatör: “Ben ne yaptım, adam mı öldürdüm, bir şeyler mi çaldım?”

Cevabı biliyoruz da sen o cevabın seni sürükleyeceği cehennemi bilmiyorsun.

Sen bal kaymak yerken Berkin ekmek bile alamadı.
Sen bankaları boşaltırken Uğur’la Doğan’ı yoksulluğunda bile yaşamaya bırakmadın.
Sizin çıkarınız bir bizim acılarımız bir.

Bu yüzden acıları karşılaştırmıyoruz, acıları kardeşleştiriyoruz.

Çünkü böyle sarılır yaralarımız.

Devrimci

Tarihle birlikte Berkin’in uğruna öldüğü dönemece yürüyenler.

Berkin Elvan devrimciydi. 18′inci doğum gününden bir gün önce devrimci olunamayacağı burjuva hukukun batıl inancıdır.

Berkin Elvan direnişçiydi. Ekmek almaya giderken vuruldu, bunu faşizmin suratına hep çarpacağız. Ama Gezi Ayaklanmaları’nın bir “küçük general“i olduğunu biliyoruz.

Sosyalistler yoldaşını, direnişçiler omuzdaşını, anne-babalar çocuklarını yitirdi.

Şehit

Önceki maddede geçen “yitiş” halinin geçici olmasıdır.

Berkin Elvan devrim şehididir. Bu yüzden cenazesinde yoldaşları “Devrim şehitleri ölümsüzdür!” diye haykırdı.

Şehit kavramından korkmamalı. Çoklarının sandığının aksine dinsel bir kavram değildir, ne etimolojik ne tarihsel olarak.

Şehit, tanıklık ettiği değerler yaşadığı sürece yaşar,

yeni kuşaklar o değerler için ölümü göze aldığı sürece ölümsüzdür.

Cenaze

Berkin’in cenazesi 12 Mart 2014 günü Okmeydanı Cemevi’nden yüz binlerce kişi tarafından kaldırıldı.

Ağladık, çok ağladık, gaz bombalarının yaşarttığı göz ne ki. Ama yalnızca ağlamadık. Berkin’in bir ucundan girdiği halaylara da girdik.

Çünkü biz Berkin’i karanlığa gömmedik, bir dünyayı karanlıktan çıkartmaktayız.

Halkın Adaleti

Berkin’in cenazesinde sıkça atılan sloganlardan biri: “Yaşasın halkın adaleti!”

Halkın adaleti, halkın savaşçılarının emri Berkin’den alması demektir.

Ve bu emrin ifası, 40 yıldan beri kıyamete bırakılmamıştır.

Berkin uyanacak.

Artık içiniz rahat değil mi? Bunu dediğimiz için gülüyorsunuz belki. Ölüler uyanamaz diye biliyorsunuz.

Fazla rahatlamayın. Berkin uyanacak.

Bir sabah bir işçi çıkacak evden. Köşeden bir simit alacak. Suratında beş bin yıllık asıklık, vardiyaya girecek. O gece eve dönmeyecek.

Bir akşamüstü bir kadın pencereden bakacak ve o güne dek hiç bakmadığını anlayacak. O akşam kimse ondan yemek beklemeyecek. Sonraki akşam da. Sonraki yüz akşam da.

Bir ikindi üzeri ofiste bütün kapılar birden açılacak. Gözleri ağrıtan ışıklı dörtgenler kapanacak. Kimse asansör beklemeden merdivenlere yönelecek.

Sınır boylarında sigara yüklü katırlar başıboş bırakılacak.

Hapishane hücrelerinin sürgüleri açık demir kapılarda başıboş sallanacak.

Neşeli bir köpek düğün var sanarak köyün bir ucundan diğer ucuna koşturup duracak.

Hastane yatağında ölmek üzere olan bir adam kulağına fısıldanan şeyi duyunca aylardır ilk kez gülümseyecek.

Kör bir kız bastonunu almadan sokağa fırlayacak.

Bir silah patlayacak, bir şarkı başlayacak, bir halay kurulacak.

Ve Berkin uyanacak…

Rahatlamayın. Gevşemeyin.

15 yaşına komada girmiş kuş kadar bir çocuğa üzülüşümüze karşı nefretinizi azaltmayın.

O şimdi hepimizin çocuğu, lisedeki sınıf arkadaşlarının bile. Çocuğumuzu toprağa verirken bizden gazınızı, copunuzu, merminizi esirgemeyin.

O çocuk toprağın iki metre altında diye, sakın ha, silahınızın kabzasını bırakmayın.

Çünkü Berkin uyanacak.

Çünkü Berkin bir halk olarak uyandığında size kahrolmaktan başka yol kalmayacak.

Berkin Elvan’ın uyanışıyız.

Korkun o sabahtan!

Etiket: Berkin Elvan

Berkin Elvan Sözlüğü